_{Bel mij op 06-41011322 of stuur een e-mail naar bianca@biancadelalettre.nl}

Ik ben Bianca de la Croix en ik schrijf portretten en artikelen met een menselijk karakter. Leesbaar en dicht op de mens. Ik ben geen schrijver die verhalen verzint. Misschien een beetje. Als ik doorsla in het fantaseren wanneer iemand mij een spannende scène toevertrouwt. Ik heb een onderwerp of een ander mens nodig. Om te bevragen en te doorgronden. Iedereen heeft een verhaal. Mensen en bedrijven. Dus ik luister ook graag naar hardwerkende wereldverbeteraars en creatieve lekkerbekken die proberen iets van de grond te krijgen. 

Als ik niet schrijf, illustreer en fotografeer ik, maak ik me druk over gelijke kansen en rij ik om voor lekker eten en goeie livemuziek.

Interviewen, ode aan de verteller

Eigenlijk ben ik gewoon rete-nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar de mens. Naar hoe de dingen zijn gegaan zoals ze zijn gegaan. Kan ik wat van een ander leren? En wat hebben ze zelf geleerd?

Het ene gesprek is het andere niet. Ik voel intuïtief aan hoeveel ruimte ik heb om vragen te stellen. Ik pas me aan, aan de sfeer in de ruimte. Ik luister en wacht geduldig af wat ik krijg. Bijzondere uitspraken raken me. En ik heb een zwak voor hilarische anekdotes, lullige situaties en kwetsbaarheid. Na het interview begint het schrijfproces waarin ik de toon van het verhaal zoek. Flarden van het interview komen weer naar boven en in mijn notitieboekje vind ik woorden uit het gesprek. Omdat ik me verbeeld hoe het is voor de ander, zie ik scènes voor me zoals het zich had kunnen afspelen. Ik vind daar ruimte om het verhaal te beschrijven. De cirkel is rond als de verteller zichzelf herkent in het portret.

Schrijven

Het beste advies over schrijven kreeg ik van Fransje Naessens “wil je eerst eens even ratelen? Doe dat dan maar.” Ratelen voor mij ziet eruit als een witte pagina met woorden uit een interview of eigen overpeinzingen. In deze fase is het chaos. Langzaam veranderen woorden in zinnen en krijgen leestekens een plek. Vergelijk het met de opbouw van een schilderij of het componeren van muziek. Het duurt even.

Af en toe neem ik afstand om later met een frisse blik te kijken naar de tekst. Ik analyseer de structuur en corrigeer mezelf op ‘mooi schrijven’. Werken aan een tekst doe ik tot de laatste seconde. Kloppen de feiten, leest het lekker en verschijnt het verhaal?